Егер мен кітапхана директоры болсам...

Егер де мен кітапхананың директоры болсам...

Кітапхана – ол кітап пен білімнің әлемі. Кітапхананың ең басты әдемілігі, ққұндылығы – кітап. Кітап деген сөздің өзі әрі де жатыр.
Кітапханадағы қызметкерлероқушыларды, бойжеткен, азаматтарды әрқашанда арайлы құшақпен қарсы алады.
Егер де мен кітапхана басшысы болсам ең басты кітапхананың сыртқы аулаларын әсемдетіп, кітапхананың сыртына «Аяулы оқырмандарымызға әрқашанда есік ашық», - деп жаздырып қояр едім. Қазақ халқы айтадығой, «сырты бүтін, іші түтін», - деген ішінде көркем болуын қамтамассыз етемін. Кітапхана қоры көп болса, оқырмандарды қызықтырады. Әрине сән үшін ғана емес кітаптар әрі құнды, әрі мәнді болуы тиіс.
XXI – ғасыр техника заманы. Қазіргі азаматтар компьютерді  жетік білу керек. Сол себептер компьютерді оқушылар т.б. адамдар оқитын курстар аштырамын. Білікті мамандар алып, оқитындарға бітіреді деген қағаздарын береміз.
Бір жағынан кітапханадағы бөлмелер көп болса жақсы. Бірі оқу залы, оқушылар кітап алатын зал, жұмысшылар залы, үлкен мерекелер өтетін залдар болады.
Егер де кітапхана бар жағынн бүті болып, оқырманы болмаса, онда менің тер еңбегімнің түгелі жерге тапталар еді. Сол үшін мектептер мен үлкен оқу орындарыментығыз қарым – қатынаста болар едім.
Оқырмандар жазарын жазып, оқитынын оқып болды. Енді ішкі жандарында не істейміз? – деген сұрақтар  көкіректерін басады. Сол сәттерде оларды қызықтыру үшін «Патриот қазақ азаматымыз», - деген қоғам ашар едім. Әр түрлі кештер, кездесулер, үлкен мекемелер жасап өткізіп, қызу да, қызықты жұмыс істер едік. Онда біздің де, оқушылардың да білімге деген, елге деген, патриот болуға құштарлығы молаяр еді. Қазіргі Қазақстанға білімді, жан – жақты, өнерлі адамдар өте көп керек.
Біздің Республика барша халықтармен дос. Олар біздің кітапханаға кіргенде, өздерін жат сезінбеу үшін, достарыңызға арнап әрқайсысының тілінде кітаптар қорын көбейтер едім.
Біздің мақсатымыз тек оқушыларға, студеттерге ғана қызмет ету емес. Мен болсам жұмыс орындарға барып, жұмысшылармен кездесулер өткізер едім. Оларға арнап мамандығы бойынша кітаптар қорын көбейтер едік.
Менің арманым осы Қаазқстан болашағын көркейту.
Осы патриоттық ой толғауымды мына Мұқағали Мақатаевтың өлең жолдарымен аяқтағым келеді:
«Содан бе екен қалам тартсам
Жыр тумайды жерімсіз,
Мен сеземін күтіп жатыр
Күтіп жатыр, тек үнсіз.
Туған жердің топырағын
Сүйе алмасам мәңгілік,
Онда мені қалды деңдер,
Көмусіз де, кебінсіз»